Erino
Erinus alpinus
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Noms en français : Érine des Alpes, Mandeline des Alpes.
Descripcioun :L'erino èi pas uno planto di mai coumuno au nostre e se rescontro subretout dins li roucas e esboudèu dóu levant de la Prouvènço preaupenco. Pamens pòu mounta fin qu'à 2200 m. Es uno poulido planto basso di flour roso o un pau vióuleto, que fai de gazoun au sòu emé de cambo sarrado pourtant de pichòti fueio dentado.
Usanço :D'ùni varieta se chabisson pèr li jardin, coume gazoun flouri o planto de roucaio.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Erinus
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 5 à 8 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Pelouso roucaiouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Mediterrano-Mountagnouso-Ouèst
Ref. sc. : Erinus alpinus L., 1753
Aguïeto(-muscado)
Erodium moschatum
Geraniaceae
Àutri noum : Aguïo, Aguïoun.
Noms en français : Bec-de-grue musqué, Erodium musqué.
Descripcioun :Aquesto aguïeto de l'an trachis dins lis ermas sus sòu séusous. Sèmblo proun à Erodium cicutarium, mai en pu gros, pu pelous e glandoulous. La planto sènt proun lou musc quouro fai caud. La rego à la baso dóu bè èi pulèu un pau grando (fotò).
Usanço :Li fueio soun manjadisso cruso o cuecho. Es uno planto astringènto e febrifujo.
Port : Erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Erodium
Famiho : Geraniaceae
Ordre : Geraniales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printems
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Ermas
- Tepiero
- Relarg à jóuinis aubret
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterrano-Atlantico
Ref. sc. : Erodium moschatum (L.) L'Hér., 1789